Grand Canyon

Na het bezoekje aan de Hoover Dam zijn we doorgereden naar de Grand Canyon. Hier zijn we aangekomen rond 18h00. Daar de zon ondergaat zijn we het park binnengereden en hebben we halt gehouden aan het Yavapai Point om de verschillende kleurschakeringen in de canyon te bewonderen. Hierna zijn we op zoek gegaan naar een plaatsje om te rusten. Daar de kamping in het park volzet was, zijn we iets buiten het Nationale Park naar de kamping Ten-x gereden. Hier hebben we ons tentje geplaatst aan de rand van de kamping op plaatsje 68 naast het bos.

De volgende dag hebben we van een lekker zelfgemaakt ontbijt genoten met ei, muesli en fruit. Met voldoende energie om er tegenaan te kunnen hebben we in het Visitor's Center een keuze gemaakt uit de beschikbare wandelingen. Uit het ruime assortiment was de South Kaibab trail de gelukkige. Deze wandeling vertrekt op de rand van de 'South Rim' en gaat zo tot aan de Colorado rivier. Onze doel was om ongeveer 4 uur te wandelen. Het was hier namelijk rond de 30 graden Celsius en dus niet geschikt voor de schrijver om te zware inspanningen te leveren. We zijn tot aan Ceder Creek geraakt. We hadden ongeveer 1,5h gedaald, dus nog verder afdalen was niet echt verstandig. De hitte moet hier niet onderschat worden! Op elk locatie stond hier wel een belangrijke waarschuwing en verwijzing naar. Uiteindelijk hebben we ongeveer 2h gestegen naar ons beginpunt. Daarna zijn we naar het vertrekpunt gereden van de 'Hermits route'. Deze route kan enkel te voet gedaan worden of met behulp van de shuttle bus. We hebben geopteerd voor een combinatie. De volgende stops hebben we aangedaan: Hermits point, Pima point, Mohave point, Hopi point en Powell Point. Op dit laatste punt hebben we weer genoten van een zonsondergang. Om onze dag te besluiten zijn we de Imaxfilm van een half uurtje over de Grand Canyon gaan bekijken. Hierin vertelden ze over de eerste bewoners en ontdekkers van deze canyon via indrukwekkende beelden op een groot scherm. Vooral de beelden van de rafting doorheen de canyon en de helicopter die rakelings over de rivier vliegt, geven je een zinderende impressie.

Op de derde dag en laatste dag in de Canyon hebben we de Desert View weg genomen. Dit is opnieuw vlak langs de 'Rim', maar ditmaal aan de tegenovergesteld zijde dan Her;its Road. Hierbij zijn we gestopt aan de volgende uitzichtspunten: Yaki point, Grandview point, Moran point, Lipan point en Dessert View. Op dit laatste punt staat er nog een mooie 'historische' Watchtower. By the way, alles bij de Amerikanen dat ouder is dan 50 jaar is historisch en dient geklasseerd en beschermd te worden. Gelukkig is dit in Belgie wel eventjes anders :-). Deze toren was heel mooi ingericht met figuren en tekeningen die verwezen naar de vroegere bewoners van deze canyon.

Nu zitten we in Page vlak bij Lake Powell in het Page Boy Motel en beschikken we terug over de moderne facaliteiten zoals een douche, bed en draadloos internet. Op die manier kunnen jullie weer genieten van het vervolg van onze reis. Waarschijnlijk zal het de volgende dagen ietsje rustiger zijn op de blog, omdat we terug in ons tentje zullen overnachten en grote steden niet direct in de buurt zijn. Morgen gaan we dan doorrijden naar Antilope Canyon.

Hoover Dam

Na goed geslapen te hebben in ons motelletje, zijn we terug vertrokken richting Grand Canyon. Aanvankelijk was het niet de bedoeling dat we de Hoover Dam volledig gingen bezoeken. Daar echter de ingenieur in mij naar boven kwam, hebben we toch besloten om deze dam te vereren met ons bezoek. Op de nabijgelegen parkings bij de dam moest je al 7$ betalen voor een staanplaatsje. Dit hadden we echter niet over voor een parkeerplaats. Ietsje verder verwijderd van de Dam, slechts enkele 100m verder kon je gratis parkeren. Goed meegenomen. Het is een indrukwekkend bouwwerk en een prachtig kunstje van engineering om de machtige Colorado rivier te temmen. Het toppunt was het bezoek aan de Power Plant met de generatoren van de waterkrachtcentrale. Ook de 'Art Deco'-stijl waarin het geheel is opgebouwd zorgt voor een aparte sfeer. De Dam is gerealiseerd in een tijdspanne van 5 jaar en dit tijdens de grote recessie in Amerika in de jaren 30. Daarna duurde het nog 6 jaar vooraleer Lake Mead, het kunstmatig meer achter de Dam, volledig gevuld was. Meer dan 5000 mensen waren dagelijks in de weer aan de bouw van de dam. De dikte is ongeveer 2 voetbalvelden. En zo kan ik nog een hele rits van indrukwekkende cijfers opsommen. De Amerikanen rekenen het zelfs bij de grootste prestatie van de mens en vergelijken het met de bouw van de piramides. Het bezoek was zeker de moeite waard!

Death Valley

Ontwaken in de gammele John Wayne 'suite' en zien dat mensen met hun winterjassen, mutsen en handschoenen door het stadje lopen...vreemd voor een stadje nabij het warmste gebied in Noord-Amerika...zeker als je dan ziet en de bergen rondom je allemaal volliggen met sneeuw. Er zal wel degelijk iets mis zijn met ons klimaat was mijn eerste gedacht van de ochtend ;)

Vandaag rijden we dus naar Death Valley...ze voorspellen een aangename temperatuur van 23 tot 35 graden. Gelukkig...Bert zal niet teveel moeten afzien en bijgevolg ikzelf dus ook niet :)

We rijden het park binnen en zien al onmiddellijk dat er boven de bergen zware regenbuien hangen, wat het landschap er alleen maar fantastischer doet uitkomen. De eerste stop zijn de 'sand dunes', een prachtige duinen midden in de vlakte van Death Valley. Een eerste grillig spel van de natuur...na onder een zware middagzon rondgecrossed te hebben, rijden we naar Zabriski point, een oude boraxmijn met weerom een schitterend uitzicht. Nadat we wat geimproviseerd gegeten hebben in onze wagen (met overheerlijke aardbeien, man toch wat voor fruitkeuze ze hier hebben en hoe goedkoop...daar kunnen belgen enkel jaloers van zijn!). Na een twintigtal kilometer met de wagen en een kort klimmetje staan we op Dante's View...een uitzicht op de Sierra Nevada en Death Valley om van te snoepen, echt onvergetelijk. De tijd leek voorbij te vliegen en we moesten nog aan het grootste gedeelte van het park beginnen. Vlug reden we terug naar Furnace Creek waar we onze doorritpermit moesten gaan ophalen...en ondertussen kon ik het toch niet weerstaan om een souvenirtje mee te brengen, een monopolyspel van de nationale parken :) Volgende stop: Artists drive, met het gebergte Artists Pallet...een mooi gebergte met verschillende gesteenten, zodat het een explosie was van kleuren in één berg. Heel mooi. De Artists drive, door het gebergte mocht er ook zijn. Ik was de hele dag chauffeur en heb me zeker goed geamuseerd. Er waren namelijk talrijke bochten en waarschuwingen voor "dip"...met andere woorden, een roetjsbaan kon er aan tippen...ik heb dan maar eens de vering van onze nissan altima hybride wagen getest...en goed bevonden :) Het was al tegen de avond toen we de voorlaatste stop aandeden namelijk "Devils golfcourse", een zoutvlakte waar de zoutkristallen wel lijken op golfballen temidden van zoutrotsjes. Zeker de moeite als je er middenin staat...van ver leek het ons op het eerste zicht niet veel te zeggen, maar weerom de moeite voor een stopplaats. De zon was nu al aan het ondergaan toen we bij de laatste stop kwamen, "badwater", het laagste punt op aarde, 86 meter beneden zeeniveau. Ze hadden zelfs een bordje met het zeeniveau opgehangen op de nabijgelegen rots. We wandelenden naar, wat wij op het eerste zicht vermoed hadden, water...maar bleek dat het eigenlijk een immense zoutvlakte was... Wat was ik eigenlijk ook aan het denken...water in Death Valley...hoewel we toch een beetje regen hebben gehad onderweg :-)...het was nu al ruim half acht en we moesten nog een plaatsje vinden om ons avondeten te koken. We kwamen voorbij een molenruine en daar hebben we in het donker ons potje gekookt. Vlug vlug want we waren beide niet gerust op ons stopplaatsje zo temidden van een vlakte. Dan maar verder rijden naar Boulder City, net voorbij Las Vegas. Het was doen al half één wanneer we uitgeput in het motel "Nevada inn" zijn beland...klaar om morgen af te zakken naar de Grand Canyon.

een chill- en drivedagje

op weg naar Death Valley. Dat was de missie voor deze dag, maar eerst even wat uitslapen...heerlijk blijven liggen tot 10u tussen de bergen van Sequoia, naast een kabbelend riviertje luisterend naar de wakkere vogeltjes....echt een zalig tussendoortje op deze leuke, spannende, schitterende maar ook slopende reis. Na een stevig ontbijt en het inpakken van de tent, gaat het richting Bakersfield. We zitten momenteel wat door onze proviand en moeten dus dringend inkopen gaan doen. Een tussenstop in Bakersfield was dan ook een must. Wat eerst leek op een klein tussendoortje bleek later toch weer een missie te zijn geweest. Op zoek naar een groot warenhuis zijn we eerst gestopt bij de mcdonalds. Nee, niet vanwege de grote honger of de drang naar hamburgers, maar de nood om onze exploten op onze blog te kunnen updaten. Na een korte chat met het thuisfront en het opsnorren van een adres van een warenhuis, reden we naar het warenhuis, die dus niet te vinden was op dat adres. Na een paar keer richting te hebben gevraagd zijn we dan eindelijk bij de Albertsons uitgekomen. Weer een nieuwe naam in ons lijstje met nuttige info. Jawel, het was algauw vijf uur toen we inkopen hadden gedaan! We hadden zelfs nog geen tijd gehad voor ons middageten...vlug wat boterhammen binnenspelen en zo vlug mogelijk weer op pad, we hadden namelijk nog wat mijlen af te leggen tot onze crashsite...in Lone Pine, niet ver van Death Valley. Rond negen uur 's avonds zijn we beland in het hotel die zelfs speciaal gebouwd werd in de jaren '20 om de crew van de John Waynefilms te huisvesten. Zeer speciaal en oud hotelletje. We zitten momenteel dus op een kamer, zonder sanitair (wel op de gang). We hadden niet veel keuze, aangezien het weekend was zaten al de andere hotels al vol of enkel de dure kamers waren nog beschikbaar. Dit was de laatste kamer dat ze nog hadden. Ik hoor jullie al zeggen...en jullie tentje? Wel dit was niet echt een aanrader aangezien het hierbuiten reeds goed aan het waaien is. Morgen voorspellen ze namelijk stormweer. Dat wordt weer een spannende uitstap. Kokend neergebliksemd worden in Death Valley...zal deze plek zijn naam gestolen hebben? Morgen zullen we het zeker geweten hebben :)

Sequoia

Van Squaw Valley zijn we via King's Canyon naar Sequoia National Park gereden. Op deze route kregen we een mooi zicht op King's Valley. In Lodgepole Visitor's Center hebben we een video over de beren van Sequoia bekeken. Het ging vooral over hoe de beren in het wild moeten leven en hoe de bezoekers zich moeten gedragen tov deze beren. Hieruit bleek ook dat er maar een soort beer is, namelijk de Amerikaanse zwarte beer die voorkomt in blond, bruin en zwart. De grizly beer is uitgestorven in het jaar 1922. Hierna hebben we de 'General Sherman Tree tussen andere sequoia's bezocht. Niet de grootste, niet de dikste, maar wel de meest volumineuze boom ter wereld! Ietsje verder rijden ligt het 'Big Trees Trail' rond een 'meadow'. Hier waren een bruine moederbeer met haar twee jongen en een zwarte beer aan het eten en drinken! Wat een geluk dat we zoiets mochten aanschouwen! Daarna zijn we doorgereden tot het 'Giant Tree Museum' waarvoor 'Sentinel' staat, de hoogste boom ter wereld. Iets verder ligt de 'Mono Rock' met een uitzicht op de vallei over 360 graden. Hier in de buurt lag er ook een gevallen boom, waarop je vroeger kon parkeren met de wagen. Dit plaatsje had de toepasselijk naam 'Auto log'. Hierna hebben we het park verlaten en nu hebben we ons genesteld op een camping genaamd 'Three Rivers Hideaway'.

Yosemite deel 3

Aangezien het gisteren een zware dag was geweest, hebben we het vandaag wat rustiger aangepakt. Eerst nog wa spulletjes ingekocht en in het Visitor's Center de film bekeken over het park en de tentoonstelling over het park doorgewandeld. Rond 12h00 zijn we met de gratis shuttle bus aangekomen op stop 17, namelijk Mirror Lake. Aanvankelijk wilden we volledig rond het meer wandelen, maar dit was niet meer mogelijk. De laatste jaren zijn er enkele 'slides' van gesteente geweest waardoor een gedeelte van het pad onbegaanbaar was. Ons wandeling is dan geen 'loop' geworden maar een heen en terug wandeling. Het meer was ideaal om speciale effecten te voorzien in onze foto's. Rond 18h00 zijn we dan doorgereden naar King's National Park. Op deze weg kregen we nog een mooie 'Tunnel View' op de vallei. Tijdens deze late tocht hebben we ook nog een aangereden beer gezien die verdwaasd over de weg aan het dolen was. Gelukkig stondenn er verschilende auto's en mensen die ons met zwaaiende armen waarschuwden. Uiteindelijk zijn we beland in een motelletje in Squaw Village op enkele km van het park.

Yosemite deel 2

Vandaag staan we vroeg op om inkopen te doen in de sportshop. Voor het middageten hebben we namelijk nog een gasvuurtje en aansteker, potten en pannen nodig om als echte kampeerders ons potje te kunnen maken. Na het shoppen gaan we de Lower Yosemite Falls bezoeken. Hier komt de grote massa op af, omdat de wegen hiernaartoe met asfalt zijn voorzien en er geen hoogteverschillen zijn. Hierna eten we onze zelfgemaakte boterhammetjes op aan de start van de wandeling naar de Upper Yosemite Falls. Dit is een zwaarder pad met vele zigzag bewegingen in om snel hoogte te kunnen winnen. In deze wandeling zijn we beiden zeer diep geweest en ons lichaam heeft het laten weten. De beloning mocht er anders wel zijn: prachtig zicht op Upper Yosemite Falls, Half Dome, El Capitan, Sentinel... Onderweg zijn we het uitzichtspunt Colombia Rock gepasseerd. De waterval hebben we zelfs gezien van boven uitkijkend op Yosemite Valley. Anja heeft genoten van haar prestatie. Alhoewel ze me we wel wilde vermoorden. De Half Dome was op de terugweg zelfs voorzien van een regenboogaureool. Deze eerste echte wandeling heeft maar liefst 7 uur in beslag genomen! Terug bij ons tentje zijn we om 22h00 begonnen met ons potje te koken, namelijk kippesoep en daarna worstjes met appelmoes.

Yosemite Deel 1

We vertrekken vanuit de Holiday Inn in Oakdale naar Yosemite. In het hotelletje hebben we in de morgen nog kunnnen genieten van een warm buffet met spek, eieren, muffins en andere zaken die ik echter niet ken. Daarnaast waren er de Amerikaanse gesuikerde 'koffiekoeken'. Als afsluitertje hebben we genoten van een warme chocomelk. Hadden we meer tijd gehad dan hadden we waarschijnlijk ook nog genoten van het zwembad.
Ongeveer rond 12h00 bereiken we Yosemite National Park. Hier kopen we onmiddellijk ons pasje aan voor alle Nationale parken ($80). Bij navraag aan de rangers blijken de meeste campings volgeboekt te zijn. Ze raden ons aan om het bij het vlakbij gelegen kampeerterrein eens na te vragen. Als bij wonder is er juist een plaatsje vrij gekomen op deze kamping en dit laten we niet liggen. We plaatsen onze tent op spot nummer 43. We eten hier nog wat en rond 15h00 rijden we het Nationale park binnen. Direct na de ingang zien we bij een poeltje een beer die water aan het drinken is. Echt fantastisch! We rijden verder door en bezoeken onder andere Breidelveil fall of zoiets ongeveer. Daarna zitten we in het echte Yosemite Valley. Hier rijden we nog wat rond en genieten van het natuurschoon. Rond 18h00 komen we dan aan in het Visitor's center. Hier is echter alles dicht. Aangezien het al zo laat is en we nog geen gasvuurtje hebben om eten te maken, gaan we Amerikaanse pizza eten op de eerste verdieping in een vrij ongezellig restaurantje. Daarna rijden we terug naar de kamping om voor de eerste keer te slapen in ons tentje.

van san francisco naar Yosemite

Vandaag plannen we ons vertrek uit san francisco naar Yosemite.
Onderweg gaan we ons nog bevoorraden met veel lekkers en electronica.
Het zal opnieuw een avontuur worden aangezien we via internet geen vrije slaapplekken meer hebben gevonden voor Yosemite. We vertrekken gewoon en zien daar wel waar we belanden.
Gisteren hebben we de hele dag San Fran ontdekt met natuurlijk de golden gate bridge, Alcatraz, fisherman's warf, pier 39, grace cathedral, cable car (jammer genoeg niet het museum)...maar wel het Walt Disney museum (waarvoor dank aan Bert om het uit te houden :-))...en noem maar op.
Vandaag is het hier aan het regenen, dus nemen we de auto om de scenic drive te doen doorheen San Fran en de laatste dingen die we nog niet gezien hebben mee te pikken.

meer nieuws volgt vanuit Yosemite!

San Francisco eindelijk ;-)

We zijn gisterenmiddag rond 14h00 in San Francisco aangekomen. Diegene die ons vluchtschema kenden weten dat dit niet ons normaal aankomstuur was. Het geraken op deze plaats was al een hele belevenis op zich. Laten we beginnen bij het begin. Vrijdagmorgen waren we om 6h30 opgestaan om de bus en de trein te nemen naar Zaventem. We hoopten beiden dat die verdomde IJslandse vulkaan geen roet in het eten zou gooien. Dit was ook niet het geval, wel iets anders natuurlijk. Onze vlucht naar Chicago was blijkbaar gecancelled. Joepie, daar was het al. Gelukkig kon de vlucht omgeboekt worden via Washington, Las Vegas om dan uiteindelijk aan te komen in San Francisco. Het ging ons maar 5 uur extra kosten via deze omweg. Onze eerste vlucht had al 1 uur vertraging. Dus kwamen we ietsje later aan in Washington. Zoals iedereen weet is dit niet de plaats om de douane te passeren. En ditmaal waren er ook maar 3 loketten open voor niet-Amerikanen. Geen paniek echter, want we hadden nog 2 uur om onze aansluitende vlucht te halen. Al vlug bleek dat het toch op het randje ging worden. Na het passeren van de loketten hadden we nog 5 minuutjes over voor onze volgende vlucht. Bye bye dachten we. Anja heeft dan snel de bagage gerechecked, maar op het bord zagen we dat onze vlucht gesloten was. We besloten toch om een kijkje te gaan nemen. Bij het wandelen naar de gate riepen ze "Final Call" af voor onze vlucht. Dus lopen naar gate D15 over een afstand van 1 km denk ik. Het was in ieder geval ver weg. Anja had wat last van haar zware rugzak dus ging ik op kop lopen en al zwetend en puffend kwam ik aan de gate aan. Oefff, we hadden het gehaald! Maar het avontuur was nog niet gedaan. De vlucht, waar we nu opzaten, naar Las Vegas had ook vertraging door onweer. Twee uur later dan gepland zaten we toch in de lucht. Maar onze volgende vlucht konden we zowiezo vergeten. Toen we landen in Las Vegas, was de vlucht juist weg. Waarschijnlijk maar 15 min want de tekst stond nog boven de respectievelijke gate. Het was nu al 21h00 in Las Vegas. De loketbediende heeft ons dan gezet op de vlucht van 8h22 de volgende dag. Om van dit nog een voordeel te maken hebben we dan 's nachts de strip in Las Vegas afgewandeld en enkele casino's binnengewandeld om het chique jonge volkje als toeristen te aanschouwen. 's Morgens hebben we dan de vlucht genomen en rond 12h00 waren we in San Francisco. Met onze huurauto, een hybride Nissan Altimera zijn we naar ons Hotel La Luna Inn gereden. Na eventjes dit mooie hotel aanschouwd te hebben zijn we om 15h00 in bed gekropen na een verfrissende douche. Vandaag zijn we wakker geworden om 7h30. We hebben dus wel kunnen bijslapen om aan de voglende etappe te beginnen. Uitgerust is dit natuurlijk wel een pak gemakkelijker!

Groetjes vanuit San Francisco van Bert en Anja

Op hete kolen

Vanaf vandaag nog slechts twee volle dagen voordat we op het vliegtuig stappen richting San Francisco (dit in de veronderstelling dat de berg met de onuitspreekbaar en nog minder schrijfbare naam in Ijsland zich eindelijk eens wat gedeisd zal houden :-))
De voorbije dagen zijn nogal hectisch geweest om nog de allerlaatste aankopen en regelingen te treffen. Het uitschrijven voor de verkiezingen was nog een extra administratief toemaatje van de regering, waarvoor dank :-( en een vervroegd fotografieexamen ook, waarvoor dank aan het CVO ;-)
Maar tussendoor hebben we toch nog een gaatje gevonden om nog eens onze planning te overlopen en jawel...nog voor we vertrokken zijn, moeten we al schrappen. Zo zullen we waarschijnlijk niet de noordkant van de Grand Canyon doen, maar in de plaats gaan we naar het betoverende Antilope Canyon. Verder gaan we vanaf de Grand Canyon rechtstreeks via Monument Valley naar Mesa Verde, waarbij we via Arches afzakken naar Zion. Hiervoor moest Colorado Monument ook wijken....
maar laten we niet al te vroeg vooruitlopen op de zaken...eerst proberen deftig in San Francisco te geraken via een tussenstop in Chicago!..and if you're going to San Francisco...be sure to wear some flowers in your hair :-)

maar eerst alles in een rugzak gepropt zien te krijgen...dit wordt mission impossible deel 1