Na de sneeuw dachten we dat we ongeveer nu wel alles hadden gehad qua weertypes. Maar dit zou Amerika niet zijn als er ons niet opnieuw een verrassing te wachten stond. Na de sneeuw kwam namelijk het onweer en de wolkbreuken op weg naar Casper. Aangezien er geen highway lag tussen Yellowstone en Casper waren we overgeleverd aan kilometers verouderde wegen vol aquaplanning. Heel leuk als je meer dan 300km moet rijden. Bovendien reden we net dezelfde richting uit als het onweer. Dus zonneschijn na regen was er geen sprake. Het was een immens grijs heel laaghangend deken dat ruim 300vierkante kilometer groot was. Na enkele uren zagen we een lichtpuntje namelijk Thermopolis waar we jawel met grote honger halthielden bij de Mcdonalds. Tja, als je de keuze hebt tussen een obscure lokale hamburgertent en de internationale hamburgertent, gaan we maar voor de meest veilige rommel. Alhoewel, een paar weken geleden had ik nog twee schrekglazen gekregen bij een menu bij Mcdonalds. We kwamen daar aan en we kregen de boodschap dat ze alle schrekglazen dringend terugriepen en we ze zeker niet meer mochten gebruiken. Een reden gaven ze er niet bij...tenzij productiefout. hmm, dat werd even snel opgezocht op het net door mezelf en blijkt dat de tekeningen op de glazen een te hoog gehalte cadmium bevatten. Dus veilig is niet echt de term dat past bij de Mcdonalds. Voor we echter in Thermopolis geraakt waren moesten we nog een aantal bliksemschichten omzeilen, de brandweerwagen en ambulance vermijden om dan eindelijk temidden in een wolkbreuk de parking van de Mcdonalds op te draaien. We waren zeiknat toen we daar als een bende uitgeregende marmotten toekwamen en dat was maar van een afstand van 50meter af te leggen. Tot Bert doodleuk zei dat de lichten van de wagen nog opstonden. Wat grappig...van uitgeregende marmot was het nu een verzopen kieken dat een hamburger zat te eten.
Volgende halte was Casper. Een stadje waar er bitterweinig te zien was, maar ze hadden toch een motel. Dat was genoeg na een ellenlange helse rit. Nog even wat tvgekeken naar het weerkanaal (jawel, een volwaardige zender enkel over het Amerikaanse weer!) en daar stond te lezen dat het deze week hurricane week was en dat er al meer dan 18 mensen waren omgekomen op een kampeerplaats door flashfloods. Slik, en wij moeten binnenkort nog terug naar huis vliegen met maar 40min om onze aansluiting in Chicago te hebben. Haha, hilarisch...not :-( Maar niet te vroeg treuren, eerst nog een laatste nationaal park, nameijk de rocky mountains.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten